जगभरातले दहाएक लाख लोक एलियट हिगिन्स या तरूण माणसानं लिहिलेला
ब्लॉग दररोज पहातात. अमेरिका, रशिया, ब्रीटन, फ्रान्स, जर्मनी, सीरिया, इराक, सौदी
अरेबिया इत्यादी देशातली सरकारं, लष्करं, संरक्षण विषयाचे अभ्यासक दररोज इलियटचा ब्लॉग
वाचतात.बीबीसी, सीएनएन, टाईम्स, गार्डियन इत्यादी माध्यमंही त्याच्या ब्लॉगवरची माहिती
वापरतात. ब्लॉगचं नाव आहे ब्राऊन मोझेस आणि एलियटला वाचक रॉकेट मॅन या नावानं ओळखतात.

एलियट पूर्णवेळ ब्लॉगर आहे. किमान गेली साताठ वर्षं. तो पूर्णवेळ
ब्लॉगसाठी माहिती गोळा करण्यात आणि ब्लॉग लिहिण्यात खर्च करतो.

एक लॅपटॉप येवढंच साधन एलियटकडं आहे. एलियट यूट्यूबवर   तीनचारशे क्लिप्स,  शे दोनशे मेल आणि शेदोनशे पोर्टल्स, वेब साईट्स  पहातो. फेसबुक आणि ट्विटरवर त्याचं दर मिनिटाला
लक्ष असतं. इतरांचे शेदोनशे ब्लॉग्ज पहातो. हे सारं दररोज चालतं.

सीरियातलं युद्ध हा त्याचा मुख्य विषय. सीरियात सरकार विरुद्ध
पाच सात सशस्त्र गट अशी मारामारी चालली आहे. त्यातला एक एक आहे आयसिस. सरकार आणि विरोधी
गट या दोघांना अमेरिका, रशिया, इराण, सौदी अरेबिया इत्यादी देशांचे पाठिंबे आहेत. जेनेवा
कराराने बंदी घातलेली शस्त्र या युद्धात सर्रास वापरली जातात.

 दोन्ही बाजूला छुपा
शस्त्रपुरवठा होतो. जगात शस्त्रांची एक अनधिकृत दोन नंबरची बाजारपेठ असते. तिथून सीरियात
शस्त्रं पोचतात. ही शस्त्रं  पूर्व युरोप, रशिया
इत्यादी ठिकाणी सरकारच्या काण्याडोळ्यानं उत्पादली जातात आणि सर्व देशांना हा शस्त्र
पुरवठा माहित असतो. या शस्त्रांची कुंडली एलियट मांडतो.शस्त्राचा प्रकार. ते कुठं तयार
होतं, कोणत्या वाटेनं सीरियात पोचतं याचा माग एलियट घेतो.

घरबसल्या. लॅपटॉप आणि इंटरनेट दोन हत्यारांचा वापर करून.

एके दिवशी सीरियातल्या घाऊटा या गावावर रॉकेटं कोसळली.

लगोलग या रॉकेटचे फोटो यू ट्यूबवर झळकले. घाऊटामधले काही
जागरूक नागरीक, काही हौशी पत्रकार, सरकार विरोधी सशस्त्र गटाचे लोक यांनी विविध कोनातून
फोटो काढले. ते यू ट्यूबवर टाकले आणि एलियटलाही पाठवले. सीरियात एलियट येवढा प्रसिद्ध
आहे की सरकार, विरोधी, नागरीक, पत्रकार आपणहून बाँब, बंदुका, रॉकेट्स, हातबाँब इत्यादींचे
फोटो काढून लगोलग एलियटला पाठवतात.

एलियटकडं गेली काही वर्षं असे असंख्य फोटो साठवलेले आहेत.
त्या फोटोंशी एलियटनं घाऊटमधलं रॉकेट ताडून पाहिलं. जगभरच्या लष्करं कशी आणि कोणत्या
प्रकारची रॉकेटं तयार करतात याची माहिती एलियटकडं आहे. रॉकेट निर्मितीची आणि वापराची
मॅन्युअल्स एलियटनं जमवली आहेत. विविध कोणातून रॉकेटचे फोटो पाहून, रॉकेट जमिनीत कसं
रुतलं आहे, कोणत्या कोनातून रुतलं आहे, किती रुतलं आहे याचा हिशोब एलियटनं मांडला.
रॉकेटचे क्लोजअप पाहून त्याच्यावरच्या खुणा, मार्क्स त्यानं तपासले. या तपशिलांवरून
रॉकेट कुठं तयार झालंय याचा पत्ता एलियटला लागला. हाताशी असलेली माहिती या रॉकेटशी
ताडून पाहिल्यावर एलियटला कळलं की हे रॉकेट नवं आहे.

एलियटनं घाऊटमधल्या कार्यकर्त्यांशी संपर्क केला. रॉकेटं
कशी पडली याचं तपशीलवार वर्णन विचारलं. लोकांनी लगोलग ईमेल करून एलियटला माहिती पुरवली.

एलियटनं नोंदी एकत्र केल्या. रॉकेट आकाशातून जमिनीवर पडलं
पण फुटलं नाही. एक कोन करून ते जमिनीत रुतून राहिलं. एका रॉकेटजवळ एक कुत्रं तडफडतांना
दिसलं. दुसऱ्या रॉकेटसमोर एक छोटा मुलगा तडफडतांना दिसला. कुत्रा आणि मुलगा आचके देत
होते, त्यांच्या तोंडातून फेस येत होता. दोघंही काही काळ आचके देऊन निश्चेश्ट होत होते,
मरत होते. एलियटनं आपल्या काँटॅक्सना फोन केला आणि आणखी क्लिप्स मागवल्या. एक माणूस
एलियटच्या सांगण्यावरून तडफडणाऱ्या मुलाचं व्हिडियो शुटिंग करायला रॉकेटजवळ पोचला आणि
तोच तडफडून मेला. त्याचं मरणं तिसऱ्या एका माणसानं शूट केलं आणि एलियटला पाठवलं.

एलियटनं निष्कर्ष काढला. फेस येणं आणि तडफडणं ही लक्षणं सारिन
वायूच्या बाधेची होती. अशी रॉकेटं बाल्कन युद्धात वापरली गेली होती. न वापरता अनेक
रॉकेटं क्रोएशियात पडून होती. सौदी अरेबियानं ती क्रोएशियातून उचलली आणि असदविरोधी
बंडखोराना पुरवली. सारिन वायूचा वापर आंतरराष्ट्रीय जेनेवा कराराचं उल्लंघन करतो.

एलियटनं आपल्या ब्लॉगवर सविस्तर वृत्तांत लिहिला. सवयीप्रमाणं
बीबीसी, सीएनएन, न्यू यॉर्क टाईम्स, गार्डियन इत्यादी माध्यमातल्या पत्राकारांनी तो
वाचला. टाइम्सच्या सी जे शिवर्सनं त्या ब्लॉगवर आधारलेली बातमी छापली. क्रोएशियातली
शस्त्रं जॉर्डनमधून खुष्कीच्या वाटेनं सीरियात पोचली असं त्यानं बातमीत लिहिलं.

बोंब झाली. असद तर रासायनिक बाँब वापरतच होते पण विरोधकही
विषारी वायू वापरत आहेत हे बाहेर आलं. सौदीचा या प्रकरणातहा हातही उघड झाला.

एकदा एक रॉकेटसारखं शस्त्रं जमिनीवर कोसळलं. एलियटकडं लगोलग
माहिती गोळा झाली. रॉकेट वेगळं होतं. जगात तयार होणाऱ्या रॉकेटांपेक्षा वेगळं. विविध
भाग जुळवुन ते तयार करण्यात आलं असल्यानं ते कुठं तयार झालं ते एलियटला कळेना. रॉकेटवर
अल्फान्युमेरिक चिन्हं होती. एलियटला ती चिनी अक्षरं असावीत असं वाटलं. त्यानं त्या
अक्षरांचे फोटो एका चिनी ब्लॉगरला पाठवून चिनी मजकुराचा अर्थ विचारला. चिनी ब्लॉगरचं
उत्तर आलं त्या अक्षराचा अर्थ होतो सायकलचा पंप.

फुस्स. म्हणजे कोणी तरी सायकलच्या पंपाचं रूपांतर एका रॉकेटमधे
केलं होतं.

एका गावात असंच एक रॉकेट कोसळलं. गावकऱ्यांना त्या रॉकेटचे
फोटो एलियटला पाठवायचे होते. त्यांनी रॉकेटं हातानं ओढत नेऊन एका घराजवळ ठेवलं आणि
त्याचे फोटो, क्लिप्स काढल्या. एलियटला ते रॉकेट किती भयानक होतं याची कल्पना होती.
त्यानं तडक त्यांना कळवलं की असल्या रॉकेटला हात लावायचा नसतो, ट्रॅक्टरनंही असं रॉकेट
ओढायचं नसतं. महाभयंकर स्फोटकं त्या रॉकेटमधे असतात. ही रॉकेटं कोसळून शांतपणे जमिनीवर
पहूडतात. नंतर त्यावरून कार, ट्रॅक्टर, रणगाडा असलं काही गेलं की स्फोट होतो. तेव्हां
आता रॉकेट जिथं आहे तिथं राहू द्या, दूर जा, त्यावरून वाहन जाणार नाही याची काळजी घ्या
असं एलियटनं त्यांना कळवलं.

सीरियात पडणारे बाँब किंवा रॉकेटची व्हिडियो क्लिप दाखवतात
तेव्हां त्यावर अरबी भाषेत कॉमेंटरी असते. एलियटला अरबी येत नाही. एलियट ते क्लिप अरब
मित्रांना पाठवतो आणि त्याचा अर्थ विचारतो.

सीरियातच नव्हे तर जगात इतरत्र चालणाऱ्या युद्धांवरही एलियटचं
लक्ष असतं. मलेशियाचं विमान पाडणाऱ्या रॉकेटची माहिती एलियटकडं गोळा झाली. रॉकेटवरच्या  रशियन भाषेतल्या खुणा एलियटनं गोळा केल्या आणि रशियन
ब्लॉगर्सशी संपर्क करून त्याचा अर्थ शोधला. रॉकेट युक्रेनमधे तयार झालेलं होतं. रशियानंच
मलेशियन विमान पाडलं हे एलियटनं सिद्ध केलं.

एलियट शांततावादी आहे. त्याला युद्धाची आणि हिंसेची चीड आहे.
म्हणूनच  तो युद्धं उघडी पाडत असतो. दररोज त्याच्याकडं
शेकडो फिल्म्स गोळा होतात. त्यात रक्तबंबाळ शरीरं असतात. जखमी माणसं किंचाळत असतात.
एलियटला ते पहावत नाही. वरील क्लिप्स संपादित करतांना तो लॅपटॉप म्यूट करतो.

युद्ध जाणकार, सरकारं एलियटवर लक्ष ठेवून असतात. एलियटनं
सरकारमधे सामिल व्हावं असा त्यांचा आग्रह असतो. पण अशा रीतीनं सरकारमधे सामिल होणं
म्हणजे युद्धाला मदत करण्यासारखं आहे असं एलियटला वाटतं. एलियटकडं गोळा झालेली माहिती
म्हणजे प्रचंड घबाड आहे. या घबाडाला आजच्या सनसनाटी माध्यमांच्या जगात खूप किंमत आहे.
अनेक कंपन्या, माध्यमं एलियटला भरपूर पैसे देऊन आपल्याला सामिल व्हायला सांगतात. एलियट
तयार होत नाही.

बीबीसीनं आणि सीएनएननं एलियटला बोलावून घेतलं. माहिती गोळा
करण्याचं व संपादन करण्याचं तंत्र त्याच्याकडून शिकून घेण्यासाठी. तेवढ्या पुरता एलियट
लंडनला आणि न्यू यॉर्कला गेला. अन्यथा एलियट लेस्टरमधल्या घराच्या बाहेर पडत नाही.

एलियटची आई सांगते की शाळेच्या दिवसात त्याचं अभ्यासकडं लक्ष
नसे. त्याला कंप्यूटरवर खेळायला आवडत असे. तासन तास. त्यामुळं तो कॉलेजातही गेला नाही.
नंतर कधी तरी लग्न झालं. आता चार पैसे मिळवणं आलं. एका खाजगी कंपनीत तो कारकुनीसारख्या
कामाला लागला. इतर काही त्याला येत तरी कुठं होतं?  तिथंही त्याचं कामात लक्ष नसे. कंपनीनं त्याला कामावरून
काढून टाकलं.

पत्नी वैतागायची. घरात एक मुलगी होती. घर कसं चालवायचं? पत्नी
नोकरी करू लागली. हा पठ्ठा घरीच बसून राही, लॅपटॉप आणि इंटरनेटवर. मुलीची आंघोळ पांघोळ,
तिचं शिक्षण, तिला सांभाळणं हे उद्योग करत असल्यानं त्यातल्यात्यात पत्नी खुष असावी.
दररोज यू ट्यूब, ट्विटर, फेसबुक, ब्लॉग्ज. एके दिवशी सीरियातलं एक दृश्य त्यानं पाहिलं.
बाँब पडत असतात. हा गोळा कुठून आला, किती अंतरावरून आला, कुठल्या तोफेतून आला याची
जिज्ञासा जागृत झाली. एलियटनं माहिती गोळा करायला सुरवात केली.

रॉकेट मॅन या ब्लॉगरचा जन्म झाला.

एलियट सरकार किंवा मोठ्या कंपन्यांकडून पैसे घ्यायला नकार
देतो. काही शांततावादी, मानवतावादी माणसं, छोटे गट त्याला पैसे देतात. जगण्यापुरते.
त्यावर एलियट आनंदात आहे.

।।